Dziwne postacie w lesie

Ta historia wydarzyła się kilka dni temu, a mianowicie - Razem z trójką koleżanek postanowiłyśmy pójść do lasu i rozpalić ognisko. Było około 22 w nocy. Znalazłyśmy małą polankę zaraz obok wielkiego lasu i potoczku. Ponieważ musiałyśmy znaleźć dobre drewno, rozdzieliłyśmy się. Ja poszłam razem z moją znajomą Agnieszką (imiona zmienione) w górę lasu. Gdy podnosiłam gałąź, ona kazała mi wstać i spojrzeć przed siebie, w górę. W głębi drzew dostrzegłam coś w rodzaju człowieka, ale uznałam, że to moja wyobraźnia. Kiedy wyszłyśmy z lasu, jeszcze raz zerknęłam na ścieżkę- tym razem TO COŚ kucało pod krzakiem, jakby schodziło w dół. Po kilku minutach pozostałe dwie koleżanki zaczęły wrzeszczeć. Wybiegły z lasu i uklękły za nami. Przerażone stwierdziły, że uzbierały drewno w jedno miejsce, a gdy chciały po nie wrócić, zobaczyły mglistą, czarną postać stojącą nad gałęziami. Razem z Agnieszką próbowałyśmy je uspokoić i postanowiłyśmy wrócić po gałęzie. Z lekką obawą podniosłyśmy je i zawróciłyśmy do ogniska. Kiedy wszystko wróciło do normy zaczęłyśmy rozmawiać i się śmiać. Niestety ogień zaczął przygasać. Agnieszka i jedna z koleżanek wstały i znów poszły do lasu. Tym razem bardzo blisko nas, tak żebyśmy je dostrzegały. W pewnym momencie Agnieszka odwróciła się w naszą stronę żeby coś nam powiedzieć, a w tym czasie, nazwijmy ją Marta, zaczęła krzyczeć i ze łzami w oczach kurczowo chwyciła za ramię Agnieszki. Gdy spytałyśmy o co chodzi odpowiedziała coś w stylu "Przyświeciłam telefonem w drzewo, gdy po kilku sekundach zobaczyłam coś w rodzaju dużego wilka z czerwonymi ślepiami. Był ogromny!" To wszystko wyobraźnia- dalej łudziłyśmy się. Słyszałam, że nasze lasy są dziwne. Nawet moja ciocia z miasta ostrzegała żebym do nich nie wchodziła nocą, ale.... sądziłam, że to tylko bajki. Wtedy stało się coś przerażającego. Ja i ostatnia znajoma postanowiłyśmy to sprawdzić... Weszłyśmy do lasu i uznając, że nikogo tam nie ma odwróciłyśmy się w stronę polanki. Nagle moja koleżanka powiedziała "Słyszysz to?" Nie zareagowałam gdy nagle ona spojrzała w lewo i powiedziała "A to tylko Aga... Boże to nie ona" Spojrzałam w tą samą stronę i przyświeciłam latarką... widziałam to, na własne oczy! Czarna postać wielkości dziecka widząc światło uciekła w lewą stronę za ścieżkę... Przerażone uciekłyśmy. Potem szybko zadzwoniłyśmy po kogoś żeby po nas przyszedł... Możecie mi nie wierzyć, ale tak na marginesie było coś jeszcze... kiedy wstałyśmy i oddalałyśmy się od lasu, kilka metrów przed nami stała biała postać w kapturze... tak jakby nie chciała nas stamtąd wypuścić... Czy ktoś może mi powiedzieć co to było?